Hoe gaat het met Anastacia?
6 mei 2021
Sponsorloop His Kids Baptisten Gemeente Zuidwest Friesland
14 april 2022
Haar deelname aan Eva’s Goede-doelenreis in 2017 was voor Ellie Norden levensveranderend. “Deze reis heeft een zaadje in me geplant waar ik nog elke dag mee bezig ben.” (Bron: https://eva.eo.nl)
“Ik wist dat Eva al meerdere keren Goede-doelenreizen had georganiseerd en wilde altijd al een keer mee. Toen Eva’s Goede-doelenreis in 2017 naar Namibië zou gaan, naar een project van Beautiful Kidz, besloot ik me aan te melden. Ik vond het best spannend om in mijn eentje te gaan, maar ontdekte dat een vrouw uit mijn kerk zich ook had aangemeld. Door de reis zijn we goede vriendinnen geworden. Bovendien was het ook erg leuk om op deze manier, met andere Eva-vrouwen, op reis te gaan. Samen hebben we iets heel bijzonders meegemaakt.”
Geraakt
“In oktober 2017 was het zover en vertrokken we naar een sloppenwijk in de hoofdstad van Namibië. Die sloppenwijk heet Katutura, wat ‘plek waar niemand wil wonen’ betekent. Toen we met vijftig Eva-vrouwen aankwamen, waren we allemaal geraakt door de armoede en uitzichtloosheid die daar zo zichtbaar is. We kenden elkaar nog niet, maar hadden allemaal hetzelfde doel: we wilden helpen waar we konden. Die missie bond ons samen. Het project waar we bij betrokken waren, is erop gericht om gezinnen in de sloppenwijk een betere toekomst te kunnen bieden.”
‘We hadden allemaal hetzelfde doel: we wilden helpen waar we konden’
“De jongste kinderen kunnen naar de pre-school bij Beautiful Kidz. Daar krijgen ze twee maaltijden. Ook zijn er huiswerkklassen en kunnen vrouwen aan het werk in een naaiatelier. Tijdens onze reis organiseerden we leuke activiteiten voor de kinderen, maar zetten we ook het personeel van het project in het zonnetje door een ontspannende verwendag te organiseren. Het was een waardevolle reis die mijn leven veranderd heeft.”
Overweldigend gevoel
“Eenmaal thuis had ik, net zoals veel anderen die zo’n reis hebben gemaakt, het overweldigende gevoel dat we ons in Nederland veel te druk maken om de kleinste dingen. De reis heeft mijn kijk op het leven in een ander perspectief gezet. En waar bij anderen dat gevoel weer beetje bij beetje wegtrekt, verdween dat bij mij niet. De ontmoetingen in Namibië hadden bij mij een zaadje geplant. Ik had het sterke verlangen om weer terug te gaan om de gezinnen in het project bij te staan waar ik kon.”
